Dźwięk, który wygasł
Wciągająca podróż między sztuką a nauką
Szur, szzzzzz, gurgl, kap, wrrr, trach, plusk... Te dźwięki, które wydają się pochodzić prosto z głębi Ziemi, opowiadają przedwieczną historię. Opowieść o ciszy i hałasie, o echu, które rozchodzi się po dolinach i lodowcach. Topniejąca woda, padający śnieg, toczące się kamienie i dudniące kawałki lodu. Każdy dźwięk jest fragmentem historii, której grozi zniknięcie.
„Szzzz, puk, plusk, rrrrrarrr, szur, trach”. W ten sposób lodowiec wyraża siebie w języku, który wymyka się czasowi i opowiada o zmieniającym się świecie. Nieśmiertelne i potężne głosy lodowców mówią same za siebie, ale słuchanie ich wymaga cierpliwości. Szept między pęknięciami lodu, drżenie oddechu biegnącego wzdłuż niewidzialnych szczelin. Tam, między lodem a wiatrem, natura opowiada własną historię, bulgocząc, musując, kiełkując w języku, który wymyka się definicji.
Intuicja
Ta starożytna pieśń przyciągnęła uwagę badaczy i naukowców, zafascynowanych tym, co lodowiec ma do powiedzenia. W 2020 roku artysta dźwiękowy (NEUNAU), Sergio Maggioni, zainicjował projekt „Ginący dźwięk”, inicjatywę z udziałem MUSE – Muzeum Nauki w Trentino, Muzeum Geologicznego Dolomitów w Predazzo oraz licznych ekspertów z uniwersytetów i instytucji badawczych.
Projekt ma na celu uchwycenie dźwięków emitowanych przez topniejące lodowce, przy użyciu rejestratorów bioakustycznych zainstalowanych bezpośrednio na lodowcach, ze szczególnym uwzględnieniem Adamello. W trakcie 10 misji odkrywcy przemierzyli 140 kilometrów, pokonali 12 000 metrów przewyższeń i nagrali ponad 14 000 godzin dźwięku, czego efektem jest jedyna tego rodzaju na świecie mapa dźwiękowa.
To dźwiękowe archiwum jest nie tylko naukowym skarbem, ale także potężnym świadectwem kryzysu klimatycznego, który zagraża tym delikatnym ekosystemom.

Instalacja
Począwszy od lipca 2025 roku będzie okazja do zanurzenia się w tym wyjątkowym doświadczeniu dzięki wciągającej instalacji, przygotowanej we współpracy z MUSE i Muzeum Geologicznym Dolomitów w Predazzo.
Instalacja zaoferuje odwiedzającym możliwość wsłuchania się w dźwięki topniejących lodowców. Jest to doświadczenie łączące sztukę, naukę i podnoszenie świadomości na temat kruchości naszego środowiska. Zbieranie tych dźwięków to nie tylko dokumentacja, to także akcja edukacyjna, skierowana do szkół, turystów i lokalnych społeczności, promująca świadomość zmian klimatycznych.
Projekt, poprzez wystawy, konferencje, filmy, podcasty i ścieżki dźwiękowe, ma na celu podniesienie świadomości na temat znaczenia ochrony tych niezwykłych ekosystemów.
Projekt
Projekt „Ginący dźwięk” przygotował prawdziwą żyjącą bibliotekę głosów lodowcowych, rzadkie dziedzictwo, które pomaga nam zrozumieć nieocenioną wartość lodowców, nie tylko dla krajobrazu, ale także dla naszej cywilizacji.
Lodowce swoimi dźwiękami mówią nam o przeszłości, która zanika, ale wciąż może być zachowana dzięki słuchaniu i świadomości. Lodowe serce lodowców bije głośno między ścianami muzeów i na szczytach. Nauka i emocje łączą się, tworząc warstwy percepcji obejmujące wszystkie zmysły, dla każdego, kto chce usłyszeć głos, któremu grozi zniknięcie.
Projekt będzie kontynuował eksplorację nowych lodowców, takich jak Marmolada i Cevedale. Jego celem jest dotarcie aż do bieguna południowego, nagrywając dźwięki, które mogą zostać utracone na zawsze.
Podróż
W tej dźwiękowej podróży każde skrzypnięcie i bulgotanie staje się hymnem na cześć piękna i pamięci, planetarną pieśnią, która wymyka się czasowi. A jeśli lodowce pewnego dnia znikną, ich głos, nieśmiertelny w nagraniach, będzie żył dalej, przypominając nam o kruchości naszego świata i pilnej potrzebie działania.