Een uitstervend geluid
Een meeslepende reis tussen kunst en wetenschap
Krik, krak, gorgl, plok, frrr, crash, plok... Deze geluiden, die rechtstreeks uit de diepten van de aarde lijken te komen, vertellen een eeuwenoud verhaal. Een verhaal van stiltes en lawaai, een echo die zich verspreidt over valleien en gletsjers. Smeltwater, vallende sneeuw, rollende stenen en krakende brokken ijs: elk geluid is een fragment van een verhaal dat dreigt te verdwijnen.
‘Shhh, tok, pllll, rrrrrarrr, scri, krok’. Dit zijn de geluiden van de gletsjer, in een taal die de tijd trotseert en iets vertelt over een wereld in verandering. De stemmen van de gletsjers, onsterfelijk en machtig, spreken voor zich, maar om ernaar te luisteren is er geduld nodig. Gefluister tussen de barsten in het ijs, de rilling van een adem die langs onzichtbare scheuren stroomt. Daar, tussen het ijs en de wind, vertelt de natuur haar eigen verhaal, borrelend, sprankelend, ontspruitend in een taal die zich niet laat definiëren.
“Sebastião Salgado. Ghiacciai”
De intuïtie
Dit antieke geluid trok de aandacht van onderzoekers en wetenschappers, die gefascineerd zijn door wat de gletsjer te vertellen heeft. In 2020 startte Sergio Maggioni, geluidskunstenaar (NEUNAU), het project ‘Un Suono in Estinzione’ (een uitstervend geluid), een initiatief waarbij MUSE – het wetenschappelijk museum van Trento, het Geologisch Museum van de Dolomieten in Predazzo en talrijke experts van universiteiten en onderzoeksinstellingen betrokken waren.
Het project wil de geluiden opvangen die worden uitgezonden door smeltende gletsjers, met behulp van bioakoestische recorders die rechtstreeks op de gletsjers zijn geïnstalleerd, en is speciaal gericht op de Adamello. Gedurende de 10 missies legden de onderzoekers 140 kilometer af, hadden ze te maken met 12.000 meter hoogteverschil en verkregen ze meer dan 14.000 uur geluid, wat leidde tot een unieke geluidskaart.
Dit geluidsarchief is niet alleen een wetenschappelijke schat, maar ook een sterke getuigenis van de klimaatcrisis die deze kwetsbare ecosystemen bedreigt.

De installatie
Vanaf juli 2025 kun je deze unieke ervaring beleven door middel van een indrukwekkende installatie, gemaakt in samenwerking met MUSE en het Museo Geologico delle Dolomiti in Predazzo.
De installatie biedt bezoekers de kans om te luisteren naar de geluiden van smeltende gletsjers, een ervaring die kunst, wetenschap en bewustwording van de kwetsbaarheid van ons milieu combineert. Het verzamelen van deze geluiden dient niet alleen ter documentatie: het is een educatief initiatief gericht op scholen, toeristen en lokale gemeenschappen, die het bewustzijn over klimaatverandering bevordert.
Door middel van tentoonstellingen, lezingen, films, podcasts en soundtracks wil het project mensen bewust maken van het belang van de bescherming van deze buitengewone ecosystemen.
Het project
Het project heeft een werkelijk levende bibliotheek van gletsjerstemmen gecreëerd, een zeldzaam erfgoed dat ons meer vertelt over de onschatbare waarde van gletsjers, niet alleen voor het landschap, maar ook voor onze beschaving.
Gletsjers, met hun geluiden, spreken tot ons over een verleden dat aan het vervagen is, maar nog steeds behouden kan worden door te luisteren en onze bewustwording te verhogen. Het hart van ijs van de gletsjers klopt luid tussen de museumwanden en op de bergtoppen. Wetenschap en emotie komen samen en creëren lagen van perceptie waarbij alle zintuigen betrokken zijn, voor iedereen die de stem wil horen die dreigt te verdwijnen.
Het project blijft nieuwe gletsjers verkennen, zoals de Marmolada en de Cevedale, en gaat door tot de zuidpool om geluiden op te nemen die voor altijd verloren kunnen gaan.
De reis
Op deze sonische reis wordt elk gekraak en geborrel een ode aan de schoonheid en de herinnering, een planetair lied dat de tijd trotseert. En als de gletsjers op een dag zouden verdwijnen, zal hun stem, onsterfelijk in de opnames, voortleven en ons herinneren aan de kwetsbaarheid van onze wereld en de noodzaak om te handelen.